arraiar2
ar·rai·ar

vtd e vpr
Cobrir(-se), encher(-se) de enfeites, adornos; arrear(-se), ataviar-se, enfeitar-se: Os estudantes arraiaram o pátio da escola para a festa. A menina arraiou-se com as joias que ganhara. ETIMOLOGIAalt de arrear.
Topo ↑